Werken tijdens Corona Crisis

Even een fragment uit mijn huidige leven. Want naast mijn eigen praktijk werk ik in de zorg en sinds de uitbraak van het coronavirus ziet mijn dagindeling er opeens even heel anders uit...

Het is februari als in Nederland de eerste persoon met Corona wordt vastgesteld. Het is net carnaval geweest en op dat moment heerst er ook griep in Nederland. En dan gaat het ineens hard met de aantal besmettingen in de provincie Noord-Brabant. Er worden maatregelen genomen waar men zich aan dient te houden.

Naast mijn praktijk, werk ik ook in de zorg. Voor mij zijn daarom de meeste dingen niet nieuw zoals 20 seconden je handen wassen, hoesten of niezen in je elleboog. Maar wat wel nieuw is: 1,5 meter afstand van elkaar houden, iets dat niet in ieder beroep zomaar mogelijk is. Zelf verzorg ik de hielprik en gehoortest bij pasgeborene bij de ouders thuis (screener). Dat werk kan ik uiteraard niet vanaf 1,5 meter afstand uitvoeren.

Maar hoe gaat dat dan?
Er worden door het RIVM regels opgesteld daar horen ook regels bij waar wij ons als screener aan moeten houden. Naast de huisbezoeken, verwerk ik ook samen met onze planners de aanmeldingen pasgeborenen waar ik, of een andere screener, naartoe moet. De inhoud van de bevestigingsmails die naar de ouders gestuurd wordt, zijn aangepast. En een dag voordat het huisbezoek gepland staat, wordt aan de ouders gevraagd of er corona klachten zijn of andere klachten zoals verkoudheid, griep. Bij griep of verkoudheid mogen de zieke persoon en de screener niet in dezelfde ruimte zijn. De screener vraagt nu ook altijd bij de voordeur nog een keer extra of er geen klachten zijn.
 
Het is continu aanpassen, bedenken en bespreken hoe je hier het beste mee om kan gaan. Ik blijf er wel rustig onder, ondanks dat ik vanwege mijn astma in een risicogroep hoor. Maar het heeft geen enkele zin om mij druk te maken over dingen waar ik geen invloed op heb. Deze coronacrisis is er nu eenmaal en wij moeten er mee dealen.

De volgende fase:
De gehoortest mag voorlopig ook niet meer uitgevoerd worden van het RIVM. “Die kunnen later ook wel”, zo wordt er medegedeeld. Oké, dat betekent nu dus 2 contactmomenten per gezin. Er ontstaan wat frustraties onder collega’s, maar we moeten verder. Dus gezamenlijk zoeken we een oplossing, zodat we deze kinderen in beeld blijven houden om op het moment dat het wel weer mag alsnog de gehoortest kunnen uitvoeren. Ook opgelost!

En dan komt er een gezin waarin corona is vastgesteld.
Oké de richtlijnen van het RIVM uitvoeren. En dat is lastig. Telefoonnummers die je moet bellen, worden niet of nauwelijks beantwoord en je wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Maar goed het is voor iedereen nieuw natuurlijk. Uiteindelijk besluiten we dat we 1 screener per team aanstellen die met beschermende kleding naar de gezinnen gaat waar corona is vastgesteld. Gelukkig zijn de gezinnen dankbaar dat wij de hielprik nog blijven uitvoeren. En ik ben heel blij dat wij in de zorg allemaal zo flexibel zijn dat we ons steeds weer kunnen aanpassen.

Keuzes maken
Voor mij persoonlijk betekent de huidige situatie dat ik op dit moment geen tijd heb voor mijn praktijk. Ik kan niet verder met ontwikkelen en opbouwen. Dat is niet leuk, maar ik moet nu keuzes maken. En ik kies ervoor om gezond te blijven en om mijn werk in de zorg te blijven doen. Ook als er teamleden ziek worden, want dan zijn de mensen die nog gezond zijn, extra hard nodig. Het is lastig, maar deze verantwoordelijkheid moet ik nemen.
 
Aandacht voor mijn eigen praktijk komt wel weer als dit allemaal achter de rug is. Nu is het tijd voor rust, regelmaat, gezond blijven en helpen, daar waar ik kan.
 
Mijn motto is (altijd al geweest en zal ook altijd zo blijven): “Wij zijn er om elkaar te helpen!”

Blijf gezond allemaal!